* دانژه از جاهاییه که باید یه بار مسا رو ببرم. تنها جاییه تو تهران که شیرینی هاش کرم میوه ش، دقیقن همون میوه س نه اسانس-ش. کرم شیرینی من  بلوبری و رزبری و استرابری بود و دقییییقن یه لایه ی خوووب از بری ها داشت... و شیرینی راضی اناناس و پسته بود و یه حجم دلچسب میکس اناناس و پسته با نونی مثه ناپلئونی تو دهن غوغا می کرد...

** خب امروز پشت ویترین چارلز براون هدیه ی ولنتاین هاپوم رو دیدم. یه کراوات چهارخونه ی اسپرت خوووب طوسی-سورمه ای-سفید برای اون کت طوسی اسپرت خووووبش که از ژست خریده بود. با پیراهن سفید، شلوار سورمه ای، کمربند و بوت مشکی معرکه می شه دلبرم... فقط نیدونم تا اون موقع می تونم واقعن صبر کنمو بهش ندم. انقد که ذوقشو دارم خب...

هدیه ی سالگرد؟ دستبند چرم پهن طلا-دار که لوگوی برند جیوانچی-ه... بعد من از برندهای فرانسوی خوشم میاد. اکچولی از سلیقه ی این کمپانی که برا معرفی برندشون اولین بار از ادری هپبورن استفاده کردن برای شناسوندن خودشون و کیفیت و استایل خوبی داره  ... انی وی. بنظرم لگوی شیک و قشنگی  داره و هم کار های کلس-ی هست...خب دست هاپوم یه دست مردونه ی خووبیه برام، فک کردم دستبندش لابد پهن باشه قشنگ تره که اینو انتخاب کردم

*** با راضی بیشتر از اینکه هی غصه بخوریم چرا می ره، غصه می خوریم که چرا انقد دیییییر همو پیدا کردیم. چرا اخه :|

بعد راضی و مسا دو نفری هسدن که وختایی که کنارشونم، هر چند دیقه یه بار می گن چقد دماغت خوب شده پری

**** بابا و پسرا رفتن بیرون شام. هرچی بابا اصرار کرد من باهاش نرفتم، گفتم دندونم درد می کنه مامانم دیشب برام سوپ درست کرده از سوپ مامانم می خورم... زنگ زدم با مامان یه ساعت حرف زدم. مامان رفته خونه عزیزجون. از دیشب. تموم مدت بغضم رو قورت دادم تا مامان گریه م رو نشنوه غصه بخوره. بی تاب شه.تلفن رو قطع کردم، بغضم ترکید. بلند بلند گریه کردم. دلم برا مامانم، رفیقم تنگ شده...