* فک می کردم شالگردن بافدنم یه ماه طول بکشه، خیلی واقعنی این فکرو می کردم. یه ماه طول نکشید، امشب تموم شد. دوس داشتم می تونستم دندون رو جیگر بذارم هدیه ی زمستون بش بدم یا کریسمس، نمی تونم... نمی تونم صبر کنم. فردا که ببینمش بش می دم.

** ناخنای پامو فرنچ کردم. بعله الان یه دخدر با ناخن های پای بلند و مرتب هسدم :)

*** هوم، هوس کردم برم ارایشگا بافت بزنم به موهام. از این مدلا که از فرق باز می کنن بعد هر ور فرق ، یکی کجکی بافت می زنن. این سری حدمن...

**** وختایی که حالم خوش نبود، غمگین بودم، ناراحت بودم، سنگین بودم می رفتم گل فروشی، می رفتم گل فروشی هوای گل فروشی رو نفس بکشم. می رفتم زعیم ِ پاستور...بزرگ بود، کسی حواسش نبود حتمن گل بخرم. 

یه چیزی که برام جالب بود اینه که خیلی با هاپو می ریم گل فروشی. خیلی در مورد گل و گیاه و درخت حرف می زنیم. خیلی بلده هاپو... بم برگ درخت زیتون، بلوط، خرمالو، چنار، به، لیمو شیرین، ناز، الو ورا ... رو نشون داده و یاد گرفتمشون. بم گفته فردا صب اماده باشم می خواد ببرتم اون گل فروشیه که خیلیییی دوسش دارم.همون که تو اینستا نشونش دادم و گفت عاقا گل فروشه دوستشه و گلای ویلا و سیکلمه ها و کلن خریداشو از اینجا می کنه. بش گفتم گلدون بنفش خالیه رو بیاره، شمعدونی سفید بگیریم براش-سلام هدیه :)- رفته بود خونه ملکه توش گل کاشته بود :|. می خوام برا ملکه از این بطری رنگیا که توش گل یا گیاه یه شاخه ای می ذارن بخرم چن تا. نیدونم از کجا اما و تالا ندیدم هم جایی :|

***** گفتم که می خوام از این قوطی فلزیا واسه تنقلات بگیرم، گف می خوای اونی که واسه ماشین گرفتی رو بدم بت؟ سایزش اکیه واسه این کار... گفتم اونو واسه تو گرفتم... گف من و تو نداریم که ... 

جمله شو دوس داشتم. ازش نگرفتم اما ادمی که هنو خودم می دونم خیلی بش نزدیک نشدم، نذاشته گاهی، بم می گه: من و تو نداریم....

****** بش می گم چن تا دوس دخدر داری؟ بم گفته... گفتم نه، اونایی که باهاشون س*****ک*****س داشتی رو بگو. گفته خب این تعداد اوناییه که باشون س******ک******س داشتم... از خنده مردم خب. یاد اون تیکه سامانتا افتادم که رفته بود دکتر، دکتر ازش پرسید چن تا شریک جن*****سی دارشتی؟ بعد طول کشید جواب دادن سامنتا، به دکتر نیگا کرد گفت ایم کانتینگ ...بعد دوباره مکث کرد گفت دیس یِیر؟... هاهاهاا

******* دستخطش رو دیدم، زشت ترین دست خطه دنیاس. دست خط درس نخون ترین هاس. دوس نداره دست خطش رو ببینم. شوکه نشدم از دیدن دست خطش. می دونم. من شاگرد اول یه مدرسه ام و اون از بچه هایی بوده که هیچ وخ فک نمی کردم باش بُر بخورمو عاشقش شم، بچه های ردیف اخر کلاس ... چطو انقد دوستش دارم؟ چطو میشه ماها توو زندگیمون دو تا مسیر کاملن متفاوت رفته باشیم اما به یک چیز تقریبن مشترک اعتقاد داشته باشیم و یه سری مسائل مشترک برامون مهم باشه؟ چطو طرز فکرمون در مورد رابطه و ادم ها تقریبن بهم نزدیکه وختی دو تا زندگی کاملن متفاوت داشتیم؟ دو تا تجربه و مسیر کاااااملن متفاوت داشتیم...و پوینت جالبش اینه که با ادمایی که مسیر مشترک رو که طی کردم هم تالا دیت داشتم، ادم های تحصیل کرده ای که ادم های موفق تحصیلی هستن. بشدت بورینگ و کمبود داشتن.... خیلی جدی می گم، ادم هایی با یک سری کمبود ها و عقده هایی در مورد زن ها. انقد که دلم نخواسته دوباره ببینمشون حتی... رفتارشون چندش اور بوده و حوصله سربر و یکنواخت... گاهی از خودم می پرسم منم یکی از همین هام؟ از همین ادم هایی که فقط درس خوندن و کمبود رفتاره اجتماعی دارن؟ ادم های بورینگ-ی که حرف زدن، زندگی کردن، رابطه داشتن رو بلد نیستن؟ مگه تحصیل قرار نبود زندگیه بهتر بهمون بده؟ پس چرا نتونس؟ شاید ، اون هم نه حتی همیشه، ینی حتی تضمینی هم نی-موقعیت شغلی-ه خوب بهمون داده باشه، اما زندگیه خوب؟ نع. من با ادم هایی که درس خوندن نرمالی داشتن کار ندارم، منظورم ادم هایی مثه خودمن. ١٩-٢٠ های کلاس و مدرسه. کنکور سخت... من؟ معاشرت با ادم های درسخون رو انتخاب نمی کنم. مخصوصن بچه های ریاضی-فنی و پزشکی... اینا زندگی رو لمس نکردن، مزه نکردن و بلدش نیستن...